otwory w cienkiej blaszce

grg12 napisał(a):

Sztanca, to żargonowe określenie wykrojnika. Wykrojnik to już coś bardziej złożonego niż wycinak dziurek w pasku do spodni traktowany młotkiem. Rozwiązanie konstrukcyjne takiego wycinaka-sztancy zależy od tego jak dokładnie maja być rozmieszczone otwory względem siebie lub brzegów elementu, twardości materiału (brązy mogą być twarde), ilości otworów które trzeba wykonać. Kiedyś konstruowałem taki wycinak do wykrawania otworów z taśmy stalowej ( miękkiej), z płytą tnącą stalową hartowaną i uszlifowaną a za stempel służyła płyta z gumy twardej dociskana suwakiem prasy. Takie wykrawanie nazywało się wykrawaniem na gumie. Ale bez jakiejś praski pewnie będzie trudno , choć jest możliwe zrobienie takiego wykrawaka. Nie będzie on prostym dziurkaczem jak do dziurek w pasku, czy uszczelek . Tylko że uderzenie młotkiem musi być nadzwyczaj starannie osiowe "bo pociągnie blaszkę".

Pozdrowienia. W.Kr.

Jeżeli robisz te elementy z taśmy i dokładność rozmieszczenia otworów nie jest najistotniejsza to można można zastosować taki wycinak nazywany "pincetowym", taki kłapacz. Ma on blachę dolną z otworem tnącym i górnej z przymocowanym cienkim stemplem. Po włożeniumateriału wycinanego między taki stempel a taka płyte całość podkłada się między dwie płaskie i sztywne płyty zamocowane ( jednak ! dla "równości" nacisku) do stołu i suwaka prasy. Zachodu przy tym jest sporo, ale niski koszt ustrojstwa rekompensuje te utrudnienia. Jak by co to możesz kliknąć do mnie. Pozdrowienia. W.Kr.

grg12 pisze:

W cienkiej miedzi i mosiądzu wiercę otwory wiertłem wysokiej jakości zaostrzonym tak jak do drewna.

Poszukaj informacji pod hasłem: "szablony do nakładania pasty lutowniczej" Te trawione będą chyba najtańsze.

Paweł

Mały szpic a reszta z kątem trochę ponad 180 czyli w efekcie wiertło się centruje szpicem a wycina początkowo krawędzią. Sam sobie robie takie wiertła z dobrych do stali bo te do drewna są z bardzo kiepskiej stali i błyskawicznie sie tępią.