Przezroczyste aluminium

W dniu poniedziałek, 17 sierpnia 2015 01:43:24 UTC+2 użytkownik J.F. napisał:

A pamiętasz Kurka w Sondzie? Pokazał monokryształ glinu wielkości piłeczki pingpongowej. Przepuszczał światło.

W dniu poniedziałek, 17 sierpnia 2015 01:43:24 UTC+2 użytkownik J.F. napisał:

Rozszerzalność cieplna 10 razy większa od kwarcu. Już nie lubię tego materiału.

W dniu poniedziałek, 17 sierpnia 2015 13:39:01 UTC+2 użytkownik J.F. napisał:

Ale gradienty temperatury generują naprężenia cieplne. Przy bardzo wysokim module Younga tego alonu, dużych róznic temperatury toto nie wytrzyma zanim się rozpęknie.

Jakieś zboczenie masz z tymi szybami pancernymi. Pomyśl o wzierniku do pieca. Albo o wymienniku ciepła do wysokotemperaturowego reaktora jądrowego. Albo o mikrokanalikowym reaktorze chemicznym z reakcją wspomaganą ultrafioletem. Niestety, do tego wszystkiego potrzebny jest materiał o niskiej rozszerzalności.

W dniu poniedziałek, 17 sierpnia 2015 17:53:21 UTC+2 użytkownik J.F. napisał:

Nie chodzi tyle o zmiany w czasie, co o gradient. Wiadomo że gradient potrafi być wielokrotnie wyższy w stanach przejściowych, ale to gradient generuje naprężenie, a nie jego pochodna.

Szkło w książkowej teorii jest amorficzne. Ceramika jest krystaliczna. W rzeczywistości, to co znamy z realu, to wszystko jest jakaś mieszanina jednej i drugiej struktury, a nazewnictwo, szczególnie potoczne, może być mylące.

Na wziernik stanowczo lepiej kwarc, bo ma mniejszą przewodność cieplną. Tyle że kwarc nie wytrzyma aż takiej temperatury.

W moich najbardziej mrocznych marzeniach :-) Tak naprawdę raz byłem dość blisko do przekonania szefostwa na mały projekcik r&d. Ale Szwed wystraszył się że zrobię coś niezniszczalnego i popsuję rynek :-)

To jest relatywne. Jak wymiennik jest duży, to gradienty nie muszą być duże, żeby spiętrzenia naprężeń gdzieś wyszły wysokie.

No ten Twój alon ma prawie tyle przewodności, co nierdzewka austenityczna. Do tego świetną przenikalność dla podczerwieni. Do tego mimo wszystko 3.5 raza mniejszą rozszerzalność cieplną od 316. Doskonale by się nadał gdyby był ciągliwy, a niestety jest kruchy. Chyba że się mylę, to mnie popraw, bo o strukturze krystalicznej jakoś niewiele zdołałem znaleźć.

Dokładnie, żadne rury nie potrzebne. Lab on chip poszukaj. A jak znajdziesz, to wtedy think big :-)

W dniu poniedziałek, 17 sierpnia 2015 20:56:33 UTC+2 użytkownik J.F. napisał:

Przy zbytku wolnego czasu zamodeluję to, ale tak na oko, to przy rozszerzalności alonu 8.5 raza większej i module Younga 4.6 raza większym, możesz się spodziewać naprężeń cieplnych 40 razy wyższych niż w kwarcu. A wytrzymałość na ściskanie wyższa tylko 2.4 raza. Jednym słowem, zastosowanie tego materiału w aplikacjach wysokotemperaturowych jest bardzo ograniczone, mimo kuszących parametrów typu maks. temperatura pracy, czy wysoka wytrzymałość.

Blacha się chętnie odkształca plastycznie, nie pęka krucho. Cegła szamotowa ma bardzo niską rozszerzalność cieplną, na dodatek ujemną.

Szyba przez którą patrzysz na ulicę może mieć nawet 40% kryształu w objętości.

Właśnie tego jakoś nie mogę znaleźć.

Różne rzeczy ludzie topią :-)

Zależy jaka reakcja. Najczęściej ten reaktor trzeba podgrzewać do bardzo wysokiej temperatury, jednocześnie pompując substraty do bardzo wysokiego ciśnienia, wtedy reakcja zachodzi ślicznie. Jakby dało się jeszcze na to poświecić jakimś promieniowaniem, to ja myślę że ten co pierwszy opracuje tanią metodę wytwarzania, formowania, łączenia itd tego materiału, będzie bogatym człowiekem.

Mała. Nierdzewka jest całkiem niezłym izolatorem cieplnym. A mimo to robi się z niej wymienniki ciepła. Taki paradoks.

Akurat ceramiczne materiały o dobrej przewodności cieplnej, a słabej elektrycznej biją toto na głowę. Wcześniejsze mikroprocesory się różnymi takimi wynalazkami zalewało.

Od ręki miałbym zastosowanie na 1400, klientów jest cała kolejka, bogatych i potrzebujących niezawodnego produktu, właśnie czegoś takiego. Gdyby tylko nie ta rozszerzalność...

Ale wszystko jest relatywne. Nierdzewka może sobie się rozszerzać, bo ma od tego alonu 1.7 raza mniejszy moduł Younga, a poza tym jest ciągliwa, czyli w spiętrzeniach naprężeń cieplnych przy przekroczeniu granicy plastyczności następuje redystrybucja naprężenia i nic złego się nie dzieje. Przynajmniej doraźnie. Natomiast w materiale kruchym nie możesz mieć takich naprężeń, bo się rozpęknie i cześć.

Dnia Mon, 17 Aug 2015 12:54:42 -0700 (PDT), Konrad Anikiel napisał(a):

Nie rozumiesz - ja przewiduje, ze wcale nie bedzie naprezen.

Wez plaska okragla plytke, ustal gradient temperatur, jedna strona sie powiekszy, a druga nie. To sie plytka wygnie - i naprezen nie ma.

I tylko zbyt solidne mocowanie na obwodzie moze ja polamac, bo uniemozliwi swobodne wygiecie brzegow.

Dodatnia czy ujemna - nadal naprezenia.

To od kiedy szyba jest "ceramiczna" ? Powyzej 40% ?

Sa i takie, ale czy na pewno potrzebuje UV ?

No, przy 1400 to promieniowania sporo. Ale tez i scianka wymiennika niezle promieniuje :-)

Ale jak pisalem - jesli moze sie rozszerzac, to i naprezen nie ma.

Gorzej jak nie moze, bo np roznie nagrzewane, polowa sie rozszerza, polowa nie ...

J.

W dniu wtorek, 18 sierpnia 2015 00:06:57 UTC+2 użytkownik J.F. napisał:

Rozumiem, rozumiem. Źle przewidujesz.

A co ją tak wygięło, co? Żeby coś wygiąć nie generując naprężenia, to to musiałaby być woda.

Źle myślisz.

Jeśli naprężenie cieplne jest niższe niż wytrzymałość materiału (jakoś tam wyrażona w zależności od rozpatrywanego mechanizmu zniszczenia), to nie ma bólu, gniotsia nie łamiotsia.

Przecież szkło to jest ceramika.

Są i takie co na pewno.

Metal po jednej stronie wypromieniuje tylko tyle ile po drugiej przyjmie i da radę przetransportować przewodnością.

Ma.

Czasem gorzej, czasem lepiej.

W dniu wtorek, 18 sierpnia 2015 12:05:36 UTC+2 użytkownik J.F. napisał:

Dużo nie zobaczysz. Proponuję eksperyment myślowy. Zamiast jednej szyby 10mm, weź dwie po 5. Połóż jedną na drugiej, wyobraź sobie że jedna jest podgrzana w jakiś sposób. Rozszerza się, robi się większa od tej niepodgrzanej. Teraz, gdybyś chciał żeby nie zrobiła się większa, musiałbyś jedną do drugiej przykleić, tak żeby ta gorąca trochę rozciągnęła tę zimną, a ta zimna trochę ścisnęła tę gorącą. Jedna jest rozciągana, druga ściskana, to się nazywa naprężenie. Oczywiście skupione na jakimś malutkim obszarze wokół tego sklejenia, w praktyce nie ma takiego kleju co by to utrzymał. Ale teraz zamiast dwóch warstw 5+5, weź dziesięć warstw po milimetrze. A potem dziesięć tysięcy warstw po mikronie. Naprężenie rozkłada się równo na całej grubości szyby, o ile gradient tmperatury jest równy.

Aha, czyli tak żeby coś rozciągnąć albo ścisnąć, to trzeba wywołać naprężenie, ale żeby zgiąć, to już nie trzeba, tak?

Ma taką jaką ma, wcale niemałą. Murowane kominy wytrzymują wiatr.

Podczas zmiany temperatury, kiedy w środku jest jeszcze -30, a na powierzchni już +40? Oczywiście że tak.

Widziałem, a czego to ma dowodzić? A Ty widziałeś wzierniki zintegrowane z obudową? Szkło wtopione w otwór w płycie stalowej. Stal ma wyższą rozszerzalność cieplną, więc po wtopieniu, podczas stygnięcia, metal kurczy się bardziej niż szkło, wywołując w szkle naprężenie. To naprężenie powoduje że taki krążek szkła ma potem bardzo wysoką wytrzymałość na ciśnienie.

W dniu wtorek, 18 sierpnia 2015 15:46:05 UTC+2 użytkownik J.F. napisał:

Jeszcze byś popsuł.

Wtedy model nie odzwierciedla problemu. Na przykładzie talii kart nie wytłumaczysz jak działa belka. Musisz te karty skleić.

Wszystko jedno ile. Abstrakt matematyczny.

Średnio takie same, bo jeśli takie samo odkształcenie rozłożysz skokowo w jednym punkcie, czy stopniowo na jakimś odcinku, to uśrednione naprężenie zginające będziesz miał to samo. Spiętrzenie będzie inne w przypadku dwóch warstw, ale celem eksperymentu myślowego jest wykazanie że gradient temperatury generuje naprężenie, a nie że naprężenie może się skupiać w tzw gross structural discontinuity.

Wygeneruje się naprężenie, które spowoduje odkształcenie. Weź sobie dowolny wykres naprężenie/odkształcenie dla dowolnego materiału. Wybierz nietrywialny punkt na tym wykresie, znaczy nie w zerze. Jeśli na jednej osi masz coś niezerowego, to powiedz co masz na drugiej.

Scałkuj po tych mikrometrach po całej grubości i powiedz czy wciąż Ci wychodzi zero.

No i co go wygina, skoro twierdzisz że nie ma żadnego naprężenia, co? Od patrzenia się wygina? A jak nie patrzysz to wraca?

No więc jakim dobrym przykładem jest kartka papieru, co? Zresztą jak myślisz, czy jak zwiniesz kartkę na promieniu powiedzmy stu jej grubości, to czy naprężenie gnące zależy od jej grubości, czy nie?

Drzewa wyrywa.

To ci dopiero.

No więc sprecyzuj pytanie.

Owszem, przy założeniu zerowej sztywności materiału. Na przykład jak coś zrobisz z wody.

No, wiem.

W dniu wtorek, 18 sierpnia 2015 15:46:05 UTC+2 użytkownik J.F. napisał:

Na palach jest, pale 50-100 cm, rozstawione na średnicy 60 metrów. No tak, ale ta wieża jest zaprojektowana na wiatr o okresie powrotu 50 lat. Teraz byle głupie instalacje przemysłowe projektuje się na wiatr 10000-letni.