Cisza na grupie

Cześć,

tak się zastanawiałem czy wogóle zabierać na ten temat jeszcze głos...

Jak popatrzysz na precla z poziomu www (zawsze tak, przez onet wchodzę na newsy) to możesz łatwo w linku zmienić rok. Tak wróciłem do początku listopada

2000 czy 2001. W ciągu pierwszych 4 dni w tamtych latach było ok 45 - 50 nowych tematów. Dziś jest ich do tej pory 14...

Ale jak czytacie tą grupę regularnie, to coraz częściej można było stwierdzić, że jakieś półgłówki, nie mające w temacie zwykle wiele do powiedzenia, regularnie wystraszali takich, którzy służyli cennymi uwagami i pomocą. Sam po sobie wiem, na ile mnie jeszcze chce się tu komuś odpowiadać, narażając się wielokrotnie na chamskie odzywki, zaczepki i komentarze...

Nawet kiedyś i mnie jeden z takowych kolesi (gówniarzy) kiedyś zafudował taki koktail wyzwisk na priva, że aż się dziwię, że nbiedawno coś takiego przyjęto na studia i to jak wiem na MEiL. A zasłużyłem sobie pewno tym, że (jak sądzę) mieszkam tam gdzie mieszkam (a z Polski byłem kiedyś mniej czy więcej wyproszony i lata całe chcąc jechać do Polski musiałem mieć w moim konsularnym paszporcie wizę do Polski i to mając (z resztą jak i do tej pory) wyłącznie Polskie obywatelstwo.

Także przy okazji takich pyskówek, w które starałem nie dawać się wciągać i często z uporem maniaka, wierząc w dobre chęci "dyskutantów" starałem się używać rzeczowych argumentów a nie jak oni ogólników (patrz ostatnia dyskusja na temat 2,4 GHz).

Także kolega Michał K. - jeden z ostatnich przykładów - mający ogromne doświadczenie w elektronice był gaszony przez jednodniowe "gwiazdy" tej dziedziny.

Wielu Kolegów, którzy tu mądrze pisali można by wspominać. Pozostała ich tu już mniej jak garstka. Niektórych można jeszcze tu i ówdzie spotkać na różnych forach, ale też ten zapał pomagania innym został im mocno przygaszony.

Niestety - precel, jako niemoderowany pozostał mniej czy więcej miejscem gdzie tylko już od święta można spotkać rozsądną odpowiedź, rzeczowe argumjenty w dyskusji, czy zwykłą ludzką życzliwość. Ja przez te lata może zadałem tutaj 2 - 3 pytania. Reszta moich tu "wystąpień" to były odpowiedzi. Starałem się udzielać ich jak najbardziej obiektywnie, ale nawet i wtedy co poniektórzy starali się jakąś szpilą umilić mi życie. A to że tendencyjność np. w kierunku Graupnera (choć przykładowo Futaba taka piękna) a to, że na Pikniku spadł komuś model, a to a tamto.

No cóż - jeszcze trochę a pomocy tu nie uświadczycie wogóle. Będą tacy mędrcy odopwiadać, którzy już żadnego pojęcia o niczym nie mają mieć pewno nigdy mieć nie będą. Będą tu pyskówki na poziomie budki z piwem i to z lat późnego Gomółki - jak np. w ubiegłym okresie zimowym...

Tak więc jak większość bywalców tej grupy swoją bierną postawą dopuściła do tego by takie a nie inne środowisko miało tu pole do popisu to i nie należy się dziwić, że niewiele się tu dzieje.

Ja w każdym razie ograniczyłem swoje wizyty na preclu i pewno jeszcze tylko przez omyłke czasami klepnę na ten link w faworytach. Aż i pewnie i ja go skasuję...

Pozdrawiam Piotr

Przykre i ciezko sie nie zgodzic. Niestety nie tylko tutaj tak jest - fora nawet te moderowane az kwitna od takich zachowan. A prywatne "wybiegi" e-mailem juz nie sa moderowane... a wrednych ludzi nie brakuje niestety. Niestety "dzieci neo", trolle itp. nie dostrzegaja pomocy plynacej od bardziej doswiadczonych - czesto pisza wylacznie by pisac. Ja jednak mam nadzieje, ze ty i tobie podobni czasami jeszcze cos doradza :) jak nie tu to w innych bardziej kulturalnych miejscach.

Jacek Santorski Partnerzy liderzy frajerzy

2003-01-24 Puls Biznesu źródło: Partnerzy, liderzy, frajerzy 2003-01-24, Puls Biznesu

W filmach o Bondzie agent kogoś ratuje, goni, potem ucieka, po czym wyratowany z opresji znów śledzi. W życiu społecznym czy w firmie - to groźna pułapka, mówi Jacek Santorski, psycholog.

"PB": Po co biznesmeni szukają wsparcia u psychologów? JS: - Poszukują psychologicznego ładu dla siebie i swoich zespołów. Sytuacja ekonomiczna wymaga, aby psycholog pomógł pracownikom, by nie nie tracili czasu i energii na sprawy niezwiązane z produkcją, sprzedażą i współpracą. W socjalizmie zawsze był czas na tzw. herbatkę. Dziś - na intrygi i plotki. Dlatego, że ludzie są niedoinformowani, niepewni. Spekulują kto, co, dlaczego... Uruchamiają się atawizmy - jak w stadzie gadów, wygrzewających się w błocku. Syczą, gdy czują zagrożenie.

- Co w pracy prowokuje tę niepewność?

- W latach 80. w USA zbadano "co menedżerowie naprawdę robią".

80 proc. ich pracy to polityka. W dwóch wymiarach: niezbędnych działań na poziomie zarządu, rady nadzorczej, public relations, "wewnętrznej sprzedaży", ale i w ujęciu patologicznym: kolesiostwo, układy, własna kariera.

- Jeśli jednak dzięki tej polityce radzą sobie na rynku...

- Nie zawsze. W sierpniu 2002 r. w "Harvard Business Review" ukazała się analiza działań zarządów i rad nadzorczych firm, które zbankru- towały w ostatnim roku (m.in. Enronu). Nie wyróżniał ich wiek ludzi z zarządów, procedury, dostęp do akcji itd. Wyróżniała ich tylko polityka! Dobrze działające rady czy zarządy cechują zaufanie i sza- cunek. W źle pracujących tworzą się układy, grupy nacisku, nie ma dostępu do informacji.

- Biznesmeni wiedzą o tym?

- Niektórzy chcą odpolitycznić działy czy firmy. Można zaobserwować, że "polityka" zaczyna się tam, gdzie menedżerowie i pracownicy wcho- dzą we wzorce relacji międzyludzkich nazwane "trójkątem dramatycznym". To schemat, w życiu społecznym gwarantujący popularność populistycz- nym partiom i grupom wpływów.

- To znaczy?

- Wystarczy wystąpić z przekazem: jestem jednym z was, który "przej- rzał". Jesteśmy (jesteście) ofiarami. Wskażę prześladowcę i zostanę waszym ratownikiem. Napiętnuję, będę zwalczał prześladowcę (a więc uczynię z niego ofiarę). Potem spotkam się z trudnościami i zwrócę się do was o ratunek. I tak dalej. Tak wciągają masy: Radio Maryja, Samoobrona, skrajne ugrupowania z lewa i z prawa. Nawet Lechowi Kaczyńskiemu zdarzyło się w kampanii przed wyborami prezydenckimi w Warszawie wpisać w tę poetykę. Magnetyzm "trójkąta dramatycznego" dobry jest w filmach o Bondzie: agent kogoś ratuje, goni, potem ucie- ka, wyratowany z opresji znów śledzi... W życiu społecznym to groźna pułapka. Dlatego uwikłanie w nią nazywam "emocjonalnym frajerstwem". Tak nie można zbudować ani zdrowej rodziny, ani społeczeństwa.

- Ani zdrowej firmy...

- W biznesie jest lepiej niż w polityce czy życiu społecznym. Częściej rola prześladowcy jest jawna. Szef dyktator nie udaje, że będzie nas ratował: trzyma za mordę - ma być wynik i koniec! To mniejsze zło niż szef manipulant.

- Jak liderzy manipulują?

- Makiawelistyczny lider najpierw się zaprzyjaźnia i wiele obiecuje. Potem wyciąga z nas informacje, na podstawie których zwalnia kogoś albo i nas samych. Z pozycji "ofiary" wymusza pracę po godzinach. Jeżeli liderzy zaczynają działać według schematu "trójkąta dramatycz- nego", wywołuje to podobne zachowania pracowników. Ktoś komuś pomoże, potem chce przysługi... Zaczyna się załatwianie wzajemnych interesów. Zmiany uważa się za akcje prześladowcze. Z czasem szef ratownik zo- staje ofiarą.

- Jak lider może tego uniknąć?

- Przeciwieństwem "trójkąta dramatycznego" nie może być sam zdrowy rozsądek. Trzeba odwoływać się do emocji, ale nie grać na nich. Po- litycy centrum - Balcerowicz, Olechowski - tracą popularność, gdyż posługują się racjonalnymi argumentami. Reaguje na to 10-15 proc. populacji. Daniel Goleman, popularyzator modeli inteligencji emo- cjonalnej w biznesie, wskazuje, że skuteczni na dłuższą metę lide- rzy dostosowują się do podwładnych, aby potem prowadzić ich przez rezonans (czyli współbrzmienie - zdobycie zrozumienia i poparcia), dialog oraz odwołanie do wspólnych wartości. Niestety, gdy ludzie czują się zagrożeni, pokusa uruchomienia "trójkąta dramatycznego" i zbiorowej paranoi może zwyciężać.

- Nie można wyrwać się z takiego trójkąta?

- Mogą powstawać enklawy, "wyspy zdrowych relacji". Łatwiej o nie w biznesie niż w życiu społecznym. To może być menedżer, prezes firmy, który to rozpocznie i prowadzi politykę otwartą. Dostrzega pracowników, wywołuje rezonans, zdobywa zaufanie. W sytuacjach tru- dnych ściąga cugle, ale przedtem konsultuje się. Potem popuszcza, coach'uje i monitoruje. Informuje i ma kontakt z rzeczywistością.

- Jak to wygląda w polskich firmach?

- Jest chyba mniej "wysp zdrowych relacji" niż na Zachodzie. Ale znam wyjątki. Choćby Allianz - prezes Paweł Dangel zarządza w in- teligentnym emocjonalnie stylu. Łatwiej o zdrowe relacje w firmach, w których akcjonariat pozostaje bliższy zarządowi. Wśród liderów powstaje rodzaj tęsknoty - może nawet "dobry" snobizm: chcą zarzą- dzać z klasą - jak np. Bertrand Le Guern w TP SA. Nie boją się dzie- lić doświadczeniem, wiedzą, tym, czego nauczyli się na Zachodzie. Jak Jacek Nitecki, twórca i właściciel Nitechu, teraz prezes Anta- lisa... Pracuję właśnie nad książką: "Jak zarządzać skutecznie i z klasą?", przeznaczoną dla tych, którzy chcą robić w Polsce biznes z klasą. Pod prąd temu, co wokół.

- Dziki kapitalizm się już u nas skończył, czas ucywilizować siebie i struktury...

- Proszę nie zapominać, że patologia wdarła się też w amerykańskie konglomeraty. Książka Golemana "Naturalne przywództwo" powstała na podstawie badań przeprowadzanych nie nad Wisłą.

- Rozróżnia Pan trzy rodzaje przywódców: liderów, partnerów, fra- jerów. Kto jest kim?

- Użyłem słowa "frajerzy", bo dziennikarze na nie zareagują. To pojęcie z poetyki "trójkąta dramatycznego". Gdybym rzekł liderzy i partnerzy, siedziałyby panie z innym ciekawym gościem. Żartuję... Ale coś w tym jest.

- Kogo nazywa Pan frajerem?

- Tych, którzy inicjują grę w "trójkąt dramatyczny". I tych, którzy bezwiednie w grze uczestniczą. Frajerstwo emocjonalne powoduje, że jest się sfrustrowanym. Ludzie nie czują się ze sobą dobrze, nawet jeśli wyżywają się aktualnie w roli prześladowcy/ratownika.

- Co radziłby Pan menedżerom, którzy chcą wyjść z "trójkąta dra- matycznego"?

- Rozpoznać chorobę. Gdy uświadomi się to ludziom, są zaskoczeni: grałem w to od 20 lat? Potem pora na próbę wyrzeczenie się oska- rżania i skarżenia się - czyli niewchodzenia w rolę ofiary czy prześladowcy. Z firmą Chiltern urządziliśmy mnóstwo debat i sesji: menedżerowie mieli zidentyfikować przejawy trójkąta w swoim przed- siębiorstwie. A potem, jak anonimowy alkoholik, stwierdzić, kto wykazuje skłonność bycia ofiarą, ratownikiem czy prześladowcą. A potem próbować abstynencji.

- I trzeba do tego konsultanta?

- "Trójkąt dramatyczny" jest jak próchnica - powszechny, czasem trzeba iść do lekarza, by dowiedzieć się czegoś o profilaktyce. A potem stosować się do zaleceń.

- To jak zagrać emocjami, aby to nie był trójkąt?

- To trudne. Jak egzekwować - nie prześladując, pomagać - wspie- rając odpowiedzialność, zwracać się o pomoc - bez skarżenia się. Gdybym ogłosił, że mam uniwersalną receptę, co bym robił? Wszedł- bym w rolę ratownika.

[Agnieszka Ostojska, Karolina Guzińska]

Pogięło cie ?

hej Piotrze Widzę, że sprawa mojego chamskiego maila do Ciebie notorycznie powraca jak jakiś koszmar. Gratuluję pamięci. Jerzy Turyński trafnie już Cię podsumował, ja jeszcze dodam to, że próbujesz rządzić też i w działce modelarstwa, mimo że wcale nie zawsze masz rację. Kompetencje masz duże, to nie ulega wątpliwości, jednak przeważnie w merytorycznych sporach przyjmujesz rolę ostatecznej wyroczni nie zawsze ogłaszając właściwy wyrok. Tak właśnie było podczas kilku naszych starć na PWMie, kiedy to nie wytrzymałem i wybuchłem z obelgami do Ciebie. Byłem gówniarz, prawda. Przepraszam. Wtedy były inne czasy, nabluzgałem Ci, zamiast podkreślić, że moje argumenty w dyskusji były mocniejsze. Błąd młodzieńczych lat, a nawet wielBłąd. Ciekawa sprawa, że nadinterpretujesz moje i innych słowa na tle naszych niby-uprzedzeń państwowych. Że w moim przypadku to gruba przesada wiem sam. W innych do końca nie mogę być pewny, ale rozpatrując sprawy obiektywnie zauważam z twojej strony pewną tendencję. Kiedy tracisz w sporze dominującą pozycję, bo brakuje Ci kontrargumentów, wtedy wyciągasz jak as z rękawa tekst o tym, że Wszyscy spierają się z tobą, tylko dlatego, że mieszkasz w Niemczech. Tak więc zastanów się czy i ty nie masz pewnych kompleksów na punkcie miejsca zamieszkania. Wracając do tematu ciszy na grupie, mnie się wydaje, że sprawa ma bardziej ogólnikowy charakter niż sądzi Piotr. Fakt, wielu ludzi poruszających ważne tematy jest zakrzykiwana przez Młodych Gniewnych, lub Wielkich Sceptyków, ale jest jeszcze inna rzecz. Myślę, że nie bez znaczenia jest sytuacja i ustrój naszego kraju. Ludzie, którzy mięli tu wiele do powiedzenia, to byli często utalentowani, inteligentni, zdolni. Kiedyś mogli swoje zdolności spożytkować na modelarski świat, czego owocem były dyskusje na grupie, czy forach. Przyszły takie czasy, że zmieniają się życiowe priorytety i swój czas, oraz talenty trzeba wykorzystać na zarabianie pieniędzy. Z braku czasu i energii modelarstwo trzeba odpuścić. Ale liczę, że po kilkuletnim zachłyśnięciu się, przyjdzie okres stabilizacji i merytoryczne tuzy wrócą tu, czy na swoje ulubione fora. Część się zraziła do dyskusji, część z braku czasu odeszła, Ci co zostali rozpiechrzli się po wielu forach, które notabene są bardziej user friendly niż grupa dyskusyjna, co też miało duże znaczenie. Takie czasy, że era listy mailingowej odchodzi w zapomnienie na rzecz nowszego internetowego wynalazku, forum php.

Czaro pisze:

Czy to jest postęp ? Dla mnie osobiście to cofanie się wstecz, czytnik NEWS mogę sobie skonfigurować wedle mojej inwencji (i z tego korzystam), użyć dowolnego filtrowania i sortowania wiadomości, działa to szybko bo nie ciągną się koszmarne ilości kodu HTML, dyskusja w obrębie tematu dzieli się hierarchicznie a nie ciągnie się z góry na dół na kilkanaście-dziesiąt stron, archiwum NEWS jest mirrorowane przez wielu dostawców i zapewne nie zniknie na wieki ani też 'niewygodne' posty nie znikną. Od jakiegoś czasu próbuję swoich sił na

ze skutkiem mizernym, bo nie mam tyle czasu aby godzinami przeglądać to forum aby nie przegapić jakiejś ciekawej dyskusji. Pewna przewaga forum do automatyczna synchronizacja przy czytaniu z różnych miejsc, grupy NEWS czytam z domu i z pracy i lista przeczytanych tematów mi się nie synchronizuje oraz to, że da się wkleić zdjęcia w treść. Poza tym mniejsza jest szansa "trolowania", jak ostatnie tutaj wypociny uzytkownika "placebo". Jak na razie aktywnie śledzę forum PitLaba związane z wariometrem, ale tam jest na tyle mały ruch, że daję rady bez angażowania większej ilości czasu. Ale się OT zrobiło, pozdrawiam wszystkich modelarzy i zachęcam do aktywności na grupach NEWS.

pozdrawiam

Remigiusz Żukowski